ਸਰਬਜੀਤ ਧੀਰ
ਮੈਂ ਤਾਂ ਉਸ ਤੋਂ ਨਜ਼ਰ ਚੁਰਾਕੇ
ਲੰਘਿਆ ਸੀ
ਫਿਰ ਵੀ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੇ ਵਿਹੜੇ
ਉਤਰ ਗਿਆ ਉਹ ।
ਸਿਖਰ ਦੁਪਿਹਰੇ ਵਾਂਗੂੰ
ਜਿਹੜਾ ਜੋਬਨ ਚੜ੍ਹਿਆ ਸੀ
ਹੜ੍ਹ ਦੇ ਪਾਣੀ ਵਾਂਗੂੰ
ਹੁਣ ਤਾਂ ਉਤਰ ਗਿਆ ਉਹ ।
ਬੱਦਲ ਵਾਂਗੂੰ ਜਿਹੜਾ ਛਾਇਆ
ਫਿਰਦਾ ਸੀ
ਹਵਾ ਦੇ ਬੁੱਲੇ ਨਾਲ ਹੀ
ਕਿਧਰੇ ਬਿਖਰ ਗਿਆ ਉਹ ।
ਗਲ੍ਹੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਆਸ਼ਕ
ਰੌਂਦਾ ਫਿਰਦਾ ਹੈ
ਕਹਿੰਦਾ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਲੈਕੇ
ਹੀ ਮੁਕਰ ਗਿਆ ਉਹ ।
ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਹੀ ਜਿਸਦੀ ਯਾਦ
ਸਤਾਉਂਦੀ ਸੀ
ਹੁਣ ਰਾਤਾਂ ਦੀ ਨੀਂਦਰ ਦੇ
ਪਰ ਕੁਤਰ ਗਿਆ ਉਹ ।
ਚੌਗਿਰਦੇ ‘ਚੋਂ ਬਦਨ ਉਹਦੇ
ਦੀ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ ਪਈ ਆਉਂਦੀ ਹੈ
ਪੱਤੀ-ਪੱਤੀ ਫ਼ੁੱਲ ਬਣਕੇ
ਹੀ ਬਿਖਰ ਗਿਆ ਉਹ
ਮੋਬਾਈਲ- 88722-18418
%20(1).jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
0 Comments
ਦੋਸਤੋ ਅਗਰ ਰਚਨਾ ਪਸੰਦ ਆਈ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਕਮੈਂਟ ਬਾਕਸ ਵਿੱਚ ਜ਼ਰੂਰ ਲਿਖੋ। ਕਮੈਂਟ ਦੇ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਪਤਾ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰ ਲਿਖੋ ਜੀ।ਇਸ ਪੋਸਟ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਸ਼ੋਸਲ ਮੀਡੀਆ ਅਕਾਊਂਟ 'ਤੇ ਸ਼ੇਅਰ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ।ਸ਼ੇਅਰ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਥੇ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਹੇ ਸ਼ੋਸਲ ਮੀਡੀਆ ਦੇ ਉਸ ਚਿੰਨ ਉੱਪਰ ਕਲਿੱਕ ਕਰੋ ਜਿਸ ਉੱਪਰ ਤੁਸੀਂ ਪੋਸਟ ਨੂੰ ਸ਼ੇਅਰ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸ਼ੇਅਰ ਕਰ ਦਿਓ।
Friends, if you like the article/story/poetry, then write your thoughts in the comment box. Please write your name and address along with the comment. You can also share this post on your social media account. To share, click on the social media icon on which you want to share the post. After that share it.