ਵੇਖ ਪੂੰਝ ਕੇ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਅੱਥਰੂ ਡਰਾਂ ਦੇ ਓਹਲੇ ਹੱਸੇ ਹੌਸਲਾ

Image by Domenic Hoffmann from Pixabay 

Look with the eyes not blurred by tears,

Courage smiles behind all the fears.

ਸ਼ਬਦ ਚਾਨਣੀ---ਨਿਰਮਲ ਦੱਤ

ਟੱਪੇ

ਵੇਖ ਪੂੰਝ ਕੇ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਅੱਥਰੂ

ਡਰਾਂ ਦੇ ਓਹਲੇ ਹੱਸੇ ਹੌਸਲਾ.

 

'ਨ੍ਹੇਰਾ ਘੁੰਡ ਹੈ ਤੇ ਸੂਰਜ ਗੋਰੀ

'ਨ੍ਹੇਰੇ ਤੋਂ ਕਾਹਦਾ ਖ਼ੌਫ਼ ਹਾਣੀਆਂ.

 

ਐਵੇਂ ਖ਼ੌਫ਼ ਨੇ ਖੁਆਰੀ ਕੀਤੀ

ਸੁਬਹ ਹੋਈ, ਰਾਤ ਮੁੱਕ ਗਈ.

 

ਸੁੱਖ ਆਓਂਦੇ ਨੇ ਕਿਸ਼ਤੀਆਂ ਬਣ ਕੇ

ਤੇ ਦੁੱਖ ਪੱਕੇ ਪੁਲ਼ ਬਣਦੇ.

 

ਜਿਹੜਾ ਰੋਂਦਿਆਂ ਨੂੰ ਜੱਗ 'ਤੇ ਹਸਾਵੇ

ਓਹਦਾ ਨੀ ਕਦੇ ਰੱਬ ਰੁਸਦਾ.

 

ਸਦਾ ਸੱਚੇ ਨਾ ਮਸ਼ਵਰੇ ਅੱਖ ਦੇ

ਸਾਹਾਂ ਨੂੰ ਸੁੱਚੇ ਰੱਖੀਂ ਹਾਣੀਆਂ.

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਆਈ ਗੋਰੇ ਰੰਗ ਦੀ ਰਾਤ

ਮੈਥੋਂ, ਮੈਂਨੂੰ ਮੰਗਦੀ ਰਾਤ.

 

ਹੈ ਥੋੜ੍ਹੀ ਬੇ-ਬਾਕ ਜਿਹੀ

ਥੋੜ੍ਹੀ-ਥੋੜ੍ਹੀ ਸੰਗਦੀ ਰਾਤ.

 

ਬਹਿਕਾ ਕੇ ਹਰ ਸੂਰਜ ਨੂੰ

ਅਪਣੇ ਰੰਗ ਵਿੱਚ ਰੰਗਦੀ ਰਾਤ.

 

ਝਿਲ-ਮਿਲ, ਝਿਲ-ਮਿਲ ਸੇਜ ਸਜਾ

ਹੈ ਸੂਲ਼ੀ 'ਤੇ ਟੰਗਦੀ ਰਾਤ.

 

ਕਈ,ਕਈ ਰੰਗ ਵਿਖਾਵੇਗੀ

ਤੇਰੀ ਇਹ ਇੱਕ ਰੰਗ ਦੀ ਰਾਤ.

 

ਹੋਸ਼ ਮੁੜੇ ਜਦ ਸੋਚੇਂਗਾ

ਚੁੰਮਦੀ ਹੈ ਜਾਂ ਡੰਗਦੀ ਰਾਤ?

 

ਲਾਹ ਕੇ ਪਰਦਾ ਮੋਹ ਦਾ ਵੇਖ

ਹੈ ਕਾਲ਼ੀ ਹਰ ਰੰਗ ਦੀ ਰਾਤ.

ਨਜ਼ਮਾਂ

ਕਿੰਨਾ ਚੰਗਾ ਹੈ

ਕਿੰਨਾ ਚੰਗਾ ਹੈ ਫ਼ਾਸਲਾ ਹੈ ਅਜੇ

ਕਿੰਨਾ ਚੰਗਾ ਹੈ ਅਜੇ ਅਜਨਬੀ ਹਾਂ ਤੂੰ ਤੇ ਮੈਂ,

ਕਿੰਨਾ ਚੰਗਾ ਹੈ ਅਜੇ ਸੁਪਨਿਆਂ 'ਚ ਖਿੜਦੇ ਨੇ ਫ਼ੁੱਲ

ਕਿੰਨਾ ਚੰਗਾ ਹੈ ਅਜੇ ਆਸ ਹੈ ਮਹਿਕੀ-ਮਹਿਕੀ.

 

ਜੋ ਬਹੁਤ ਕੋਲ਼-ਕੋਲ਼ ਆ ਜਾਂਦੇ

ਉਹ ਬਹੁਤ ਵਾਰ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ,

ਜੋ ਸਦਾ ਨਾਲ਼-ਨਾਲ਼ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ

ਉਹ ਬਹੁਤ ਵਾਰ ਬਹੁਤ ਦੂਰ-ਦੂਰ ਹੁੰਦੇ ਨੇ.

 

ਬੇਰਹਿਮ ਸੱਚ ਹੈ ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ

ਲੋਪ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਹਰ ਮੇਲ ਦਾ ਖਿੜਿਆ ਜਾਦੂ,

ਤਪਦੇ ਹੋਏ ਜਿਸਮ ਤੇ ਬਲਦੇ ਹੋਏ ਬੁੱਲ੍ਹ

ਬਰਫ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਬੱਸ ਪਹਿਲਿਆਂ ਚੁੰਮਣਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ.

 

ਕਦੇ-ਕਦੇ ਜਦੋਂ ਛੂਹ ਲਈਏ ਕਿਸੇ ਤਾਰੇ ਨੂੰ

ਟੁੱਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਰੌਸ਼ਨੀਂ ਦਾ ਭਰਮ,

ਕਦੇ-ਕਦੇ ਜਦੋਂ ਲਹਿਰਾਂ 'ਚ ਡੋਬੀਏ ਉਂਗਲਾਂ

ਹੱਥ ਚ ਭਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਪਦੀ ਹੋਈ ਰੇਤ.

 

ਮਿਲ ਕੇ ਵੇਖੋ ਤਾਂ ਜੁਗਨੂੰਆਂ ਵਰਗੇ

ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਸੂਰਜੀ ਨਸਲ ਦੇ ਲੋਕ,

ਮਿਲ ਕੇ ਵੇਖੋ ਤਾਂ ਪਰੀਆਂ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਵਾਸੀ

ਬਹੁਤ ਹੀ ਆਮ ਜਿਹੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ.

 

ਕਿੰਨਾ ਚੰਗਾ ਹੈ ਅਜਨਬੀ ਹਾਂ ਅਜੇ,

ਕਿੰਨਾ ਚੰਗਾ ਹੈ ਅਜੇ ਆਸ ਹੈ ਮਹਿਕੀ-ਮਹਿਕੀ............!

ਸੂਰਜ ਤੇ ਆਦਮੀਂ

ਅਜੇ ਸੂਰਜ

ਬਹੁਤ ਨੀਵਾਂ ਦੋਸਤਾ,

ਪਹੁੰਚਿਆ ਹੈ

ਪੱਕਿਆਂ ਤੇ ਉੱਚਿਆਂ ਤੱਕ ਹੀ ਅਜੇ

ਨਿੱਘ ਤੇ ਚਾਨਣ ਦਾ ਸੁੰਦਰ ਸਿਲਸਿਲਾ,

ਇਹੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਅਜੇ

ਪੱਕਿਆਂ ਤੇ ਉੱਚਿਆਂ 'ਚੋਂ ਜਾਗਿਆ ਕੋਈ-ਕੋਈ ਮਨੁੱਖ

ਨੀਂਦ ਦੀ ਬਸਤੀ  ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਆ ਰਿਹਾ

ਨਵੇਂ ਦਿਨ ਨੂੰ ਹੱਸ ਕੇ ਗਲ਼ ਲਾ ਰਿਹਾ;

 

ਵੇਖ,

ਸੂਰਜ ਉੱਚਾ ਵੀ ਤਾਂ ਹੋਏਗਾ

ਨਿੱਘ ਤੇ ਚਾਨਣ ਦਾ ਸੁੰਦਰ ਸਿਲਸਿਲਾ

ਕੱਚਿਆਂ ਤੇ ਨੀਵਿਆਂ ਤੱਕ ਵੀ ਤਾਂ ਆਖ਼ਰ ਜਾਏਗਾ

ਫੇਰ ਇੱਕ 'ਨ੍ਹੇਰੇ 'ਚ ਖੋਇਆ ਜਨ-ਸਮੂਹ

ਨੀਂਦ ਦੀ ਬਸਤੀ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ ਕੇ

ਰੌਸ਼ਨੀ ਤੇ ਨਿੱਘ ਦੀ ਸੂਹ ਪਾਏਗਾ

ਨਵੇਂ ਦਿਨ ਨੂੰ ਹੱਸ ਕੇ ਗਲ਼ ਲਾਏਗਾ;

ਅਜੇ ਸੂਰਜ

ਬਹੁਤ ਨੀਵਾਂ ਦੋਸਤਾ..................

ਸੰਪਰਕ -

ਨਿਰਮਲ ਦੱਤ

#3060, 47-ਡੀ,

ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ।            

ਮੋਬਾਈਲ -98760-13060

Contact -

Nirmal Datt

# 3060, 47-D,

Chandigarh.

Mobile-98760-13060