ਅਕਦਾ ਜ਼ੀਸਤ ਖੁਲਨਾ ਦੁਸ਼ਵਾਰ ਹੈ, ਜ਼ੁਲਫ ਕੀ ਲਟ ਏਕ ਗਿਰਹਾ ਹਜ਼ਾਰ ਹੈ

ਜੋਗਿੰਦਰ ਪਾਂਧੀ ਦੀਆਂ ਉਰਦੂ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਦੋ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ

غزل

عقدہ زیست کھٗلنا دٗشوار ھے (عقدہ= گانٹھ)

زٗلف کی لّٹ ایک گِرہ ہزار ھے

دین-دنیا، دھرم ،کرم یہ سبھی

کھول مٗٹھی دیکھوں تو غبار ھے

محل اِک سندر بنا ھے -نیچے پر

بِکھرے کھنڈر-دفن اِک سنسار ھے

پھول کا بوسہ لوں تو ایسا لگے

سرخ لب یا تیرا رخسار ھے

کیسے مِل پائیں گے ہمسائے دو

بیچ میں جب اونچی دیوار ھے

تھا جو قاتل میرا - مٗنصف بنا

فیصلہ آنا ہی تو درکار ھے

یہ دٗنیا چاہے وہ دٗنیا بھی ھو

زندگی ھر حال میں لا چار ھے

بنا رہی ھے موت کا سامان خود

دٗنیا جِسے مرنے کا اِانتظار ھے

کھیل یا مہرہ ہوکے کِسی ہاتھ کا

پاندھی پھِر بھی اپنے میں خود دار ھے

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਅਕਦਾ ਜ਼ੀਸਤ ਖੁਲਨਾ ਦੁਸ਼ਵਾਰ ਹੈ(ਅਕਦਾ=ਗੰਢ,ਜ਼ੀਸਤ=ਜ਼ਿੰਦਗੀ)  

ਜ਼ੁਲਫ ਕੀ ਲਟ ਏਕ ਗਿਰਹਾ ਹਜ਼ਾਰ ਹੈ(ਗਿਰਹਾ=ਵਟ)

ਦੀਨ ਦੁਨੀਆਂ,ਧਰਮ ਕਰਮ ਯੇ ਸਭੀ

ਖੋਲ ਮੁੱਠੀ ਦੇਖੂੰ ਤੋ ਗੁਬਾਰ ਹੈ

ਮਹਿਲ ਇਕ ਸੁੰਦਰ ਬਨੈ,ਨੀਚੇ ਪਰ

ਬਿਖਰੇ ਖੰਡਰ ਦਫਨ ਇਕ ਸੰਸਾਰ ਹੈ

ਫੂਲ ਕਾ ਬੋਸਾ ਲੂੰ ਤੋ ਐਸਾ ਲਗੇ(ਬੋਸਾ=ਚੁੰਮਣ)

ਸੁਰਖ ਲੱਬ ਯਾ ਤੇਰਾ ਰੁਖਸਾਰ ਹੈ

ਕੇਸੈ ਮਿਲ ਪਾਇਂਗੇ ਹਮਸਾਏ ਦੋ

ਬੀਚ ਮੇਂ ਜਬ ਊੰਚੀ ਦੀਵਾਰ ਹੈ

ਥਾ ਜੋ ਕਾਤਲ ਮੇਰਾ ਮੁਨਸਫ਼ ਬਨਾ

ਫੈਸਲਾ ਆਨਾ ਹੀ ਤੋ ਦਰਕਾਰ ਹੈ

ਯੇ ਦੁਨੀਆਂ ਚਾਹੇ ਵੋ ਦੁਨੀਆਂ ਭੀ ਹੋ

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹਰ ਹਾਲ ਮੇਂ ਲਾਚਾਰ ਹੈ

ਬਨਾ ਰਹੀ ਹੈ ਮੌਤ ਕਾ ਸਾਮਾਨ ਖੁਦ

ਦੁਨੀਆਂ ਜਿਸੇ ਮਰਨੇ ਕਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਹੈ

ਖੇਲ ਯਾ ਮੋਹਰਾ ਹੋਕੇ ਕਿਸੀ ਹਾਥ ਕਾ

ਪਾਂਧੀ ਫਿਰ ਭੀ ਖੁਦ ਮੇਂ ਖੁਦਦਾਰ ਹੈ

جوگندر پاندھی(کشمیر )

ਜੋਗਿੰਦਰ ਪਾਂਧੀ (ਕਸ਼ਮੀਰ)

ਗ਼ਜ਼ਲ / غزل

آنکھ سے رِل میں اٗترتا رہا لمحہ لمحہ

پھر کبھی دِل سے چھلکتا رہا لمحہ لمحہ

ਆਂਖ ਸੇ ਦਿਲ ਮੇਂ ਉਤਰਤਾ ਰਹਾ ਲਮਹਾ ਲਮਹਾ

ਫਿਰ ਕਭੀ ਦਿਲ ਸੇ ਛਲਕਤਾ ਰਹਾ ਲਮਹਾ ਲਮਹਾ

اٗسکو چاہوں میں ضروری ہے غزل کیلئے

اب وہ کاغذ پہ ٹپکتا رہا لمحہ لمحہ

ਉਸਕੋ ਚਾਹੂੰ ਮੇਂ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਗ਼ਜ਼ਲ ਕੇ ਲੀਏ

ਅਬ ਵੋ ਕਾਗਜ਼ ਪੇ ਟਪਕਤਾ ਰਹਾ ਲਮਹਾ ਲਮਹਾ

دور ہوا نہ اندھیرا ہیں تو سورج کِتنے

جِسم کا موم ہی پِگھلتا رہا لمحہ لمحہ

ਦੂਰ ਹੂਆ ਨਾ ਅੰਧੇਰਾ, ਹੇਂ ਤੋ ਸੂਰਜ ਕਿਤਨੇ

ਜਿਸਮ ਕਾ ਮੋਮ ਹੀ ਪਿਘਲਤਾ ਰਹਾ ਲਮਹਾ ਲਮਹਾ

میں دوا لِکھتا جِسے پڑھتا دعا اٗسکو وہ

لفظ معا نوں میں بھٹکتا رہا لمحہ لمحہ

ਮੇਂ ਦਵਾ ਲਿਖਤਾ ਜਿਸੇ ਪੜ੍ਹਤਾ ਦੁਆ ਉਸਕੋ ਵੋ

ਲਫਜ਼ ਮਾਇਨੂੰ ਮੇਂ ਭਟਕਤਾ ਰਹਾ ਲਮਹਾ ਲਮਹਾ

کہکشاں ،چاند،ستارے یہ حسیں چہرے بھی

سب کو دٗھواں ہی نِگھلتا رہا لمحہ لمحہ

ਕਹਿਕਸ਼ਾਂ,ਚਾਂਦ,ਸਤਾਰੇ ਯੈ ਹਸੀਂ ਚਿਹਰੇ ਭੀ

ਸਭ ਕੋ ਧੂਆਂ ਹੀ ਨਿਘਲਤਾ ਰਹਾ ਲਮਹਾ ਲਮਹਾ

ایک پتھر, کبھی پوجاکبھی ٹھوکر میں رہا

چہرے پاندھی یوں بدلتا رہا لمحہ لمحہ

ਏਕ ਪਥੱਰ, ਕਭੀ ਪੂਜਾ ਕਭੀ ਠੋਕਰ ਮੇਂ ਰਹਾ

ਚਿਹਰੇ ਪਾਂਧੀ ਯੂੰ ਬਦਲਤਾ ਰਹਾ ਲਮਹਾ ਲਮਹਾ

ਜੋਗਿੰਦਰ ਪਾਂਧੀ (ਕਸ਼ਮੀਰ)

جوگندر پاندھی(کشمیر )

 Contact-

Joginder Pandhi

4/103/kanth-Bagh

Baramulla,

kashmir(india)

Mobile-9682392914


ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹੋ -

ਨ ਲਫ਼ਜ਼ ਕੋਈ ਬਨਾ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਕਾ ਆਈਨਾ ਤਮਾਮ ਉਮਰ ਕਿਤਾਬੋਂ ਕਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਕੀਆ

 

Post a Comment

1 Comments

ਦੋਸਤੋ ਅਗਰ ਰਚਨਾ ਪਸੰਦ ਆਈ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਕਮੈਂਟ ਬਾਕਸ ਵਿੱਚ ਜ਼ਰੂਰ ਲਿਖੋ। ਕਮੈਂਟ ਦੇ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਪਤਾ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰ ਲਿਖੋ ਜੀ।ਇਸ ਪੋਸਟ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਸ਼ੋਸਲ ਮੀਡੀਆ ਅਕਾਊਂਟ 'ਤੇ ਸ਼ੇਅਰ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ।ਸ਼ੇਅਰ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਥੇ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਹੇ ਸ਼ੋਸਲ ਮੀਡੀਆ ਦੇ ਉਸ ਚਿੰਨ ਉੱਪਰ ਕਲਿੱਕ ਕਰੋ ਜਿਸ ਉੱਪਰ ਤੁਸੀਂ ਪੋਸਟ ਨੂੰ ਸ਼ੇਅਰ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸ਼ੇਅਰ ਕਰ ਦਿਓ।
Friends, if you like the article/story/poetry, then write your thoughts in the comment box. Please write your name and address along with the comment. You can also share this post on your social media account. To share, click on the social media icon on which you want to share the post. After that share it.